ဟုိးအေ၀းကေန..မင္းရဲ ့ရိသံသဲ ့သဲ ့ေလးၾကားေနရတယ္...
နားၾကားမ်ားလြဲသလား...။
ငါ ့ကုိေလွာင္ေၿပာင္ခ်င္းလား...ကဲရိၿခင္းလား....ကေလး
ထားလုိက္ပါ...
တေနရာဘဲၿဖစ္...ငါ ့ကုိေခ်ာင္ထုိးထားလုိက္စမ္းပါ..
ကေလး
မင္းအတြက္..ငါဟာ..အိမ္မက္ဆန္ခ်င္မွဆန္မယ္..
ငါစကားေတြက..မင္းအတြက္ဂီတသံၿဖစ္ခ်င္မွၿဖစ္မယ္..
ကေလးေရ...
ငါ ့ကေတာ ့မင္းအသံက..ေအးၿမမႈေတြရရွိခဲ ့တယ္...
ငါ...ေလ..ဟုိမုိးေပၚက..ၾကယ္တာရာေတြၾကည္ ့
တညတညနဲ ့မင္းမ်က္ႏွာေလးထြက္လာမလားလုိ ့
ေငးၾကည့္မိတာ...
လမင္းၾကီးေတာင္ေနအၿဖစ္သုိ ့ကူးေၿပာင္းသြားတယ္..။
ခ်စ္တယ္...........ကေလးမေလးေရ
တေန ့တေန ့..မင္းအသံေလးနဲ ့ဘဲ
ရင္ခုန္ေနရတဲ ့ေကာင္ေလ....
့....တခါတေလ..စိတ္ေရာဂါေဆးရုံကုိ..မင္းသြားခုိင္းသလုိ
ငါ ့ကလဲ..စိတ္ၿငိမ္ေဆးေတြ...၀ါးစားေနမိတာ
အၾကိမ္ၾကိမ္ပါဘဲ....ကေလးေရ...
ၿပန္လည္ေၿဖၾကားခ်က္ေတြကလဲ...ဆက္သြယ္မႈၿပင္ပ
ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင္ ့...???...Rapparလုိ
ရြတ္ရြတ္ၿပေနတာ....နားကုိခါးေရာ...
ကေလးေရ.........
မင္းေရာငါ ့ကုိ...ဆက္သြယ္မႈၿပင္ပကုိေရာက္ရွိေအာင္
လုပ္ေဆာင္မႈေတြ..ေပးေနသလား...
တကယ္လုိ ့ေပးမယ္ဆုိရင္လဲ...
ငါ ့ကုိ...နဲနဲေလာက္.............
လက္တုိ ့ေပးပါ.................ကေလးေရ...။
ရေ၀မုိး(မခ)
No comments:
Post a Comment