တစိမ္းဆန္ေနေသာငါ ့လက္မ်ား

ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း....ေဟာ္လုိဂစ္တာေလးကမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ ့ခုိးခုိးၾကည္ ့တယ္..
ေလးၾက ုိးတပ္..ေဘ ့စ္...ဂစ္သူကုိမႏႈတ္ဆက္ရေကာင္းလားဆုိၿပီးရန္ေထာင္တယ္...
အင္းေလငါလဲ...ငါပါဘဲ....ဘယ္သူမွ...မဟုတ္တာ....
ငါရဲ ့လက္ေတြ......1...2......34.....5...6....71...မဆုံၿဖစ္တာလဲၾကာၿပီ
ကုိဒုိးလုံးကုိ.အရႈးမႈးၾက ုိက္တဲ  ့..ကုိဖုိးသားနဲ ့သီခ်င္းတြဲမဆုိၿဖစ္တာလဲၾကာၿပီ..
အၿမဲအၿမဲ..ဂစ္တာတီးရေအာင္လုိ ့ေခၚတဲ ့တီး၀ုိင္းေခါင္းေဆာင္ရဲၾကီးနဲ ့..မတီးၿဖစ္တာၾကာပီ..
unplaugeတီးရင္အားရပါးရနားေထာင္မယ္ဆုိ.ၿပီးခဏေနၿပီးထၿပန္သြားတဲ ့
ကုိဖုိးေက်ာ္ၾကီးလဲနားမေထာင္ရတာၾကာၿပီေပါ ့...
၀ုိင္းတစ္၀ုိင္းလုပ္ၿဖစ္ရင္ပုလင္းမပါရင္မေနႏုိင္တဲ ့.
ေအာင္ကုိဦး.ဘၾကီး..တုိ ့့လူစုံတက္စုံမဆုံၿဖစ္တာၾကာၿပီေပါ ့
လူစုံၿပီဆုိကာယဗလေတြထုတ္ထုတ္ၿပတဲ ့ဘဂ်မ္းၾကီးလဲမဆုံတာၾကာၿပီေပါ ့
unplaugeကုိအေသတီးမယ္ဆုိၿပီးအံ ့ခဲထားတဲ ့ကုိခန္ ့ၾကီး နဲနဲမ်ားသြားလုိ ့
ႏုတ္ေတြကုိမၿမင္ရေတာ ့ဘူးဆုိၿပီးဂစ္တာမကုိင္ဘဲဟုိထုိးေပးဒီထုိးေပးနဲ ့..ဆုံမတီးၿဖစ္တာလဲၾကာၿပီ....
မီးဖုိးေပၚမွာ..ခပ္မဲမဲၾကက္ကင္က...ေမႊးၾက ူိင္ၾက ုိင္တူးရံ ့နံ ့လဲ..မဆုံၿဖစ္တာၾကာၿပီ...
ငါတုိ ့တေတြ...ဂီတကဘဲတစီမ္းဆန္ေနသလား....ငါတုိ ့ကဘဲဂီတကုိတစီမ္းဆန္ေနသလား.....
                                                                                                                                                 ရေ၀မုိး(မ.ခ)